دليل اينكه آرووم ، اميد لمس دستاته ، همين لبخند پنهاني ، كنار لحن گيراته ...(بقيه اش رو حال ندارم به جز قسمت پايين )
شبيه حس پژمردن دچار شك و بي رنگي ، من آرومم تو تنهايي ، حقيقت داره دلتنگي ....
بقيه اش رو بعدا مي نويسم.
متنش عالي بود .
