مردم تو تبيان! ياد شهدا وقت و رمان نمي خواد حالم بهم خورد رفتم توي هرچي سايت و وبلاگ آدم هاي به در خيره شده و قلب هاي شكسته و صفحه هاي سياه ديدم اين دل شكستگي ماست! شهميد هم اميده و نبودنش نا اميدي اين متن را هم يكي ديگه نوشته كاش مي شد مردان بزرگ آرزو هاي ما به جاي گلزار و خيرابي همت و جهانآرا و بهشتي بودن. نه مي خوام شغار بدم نه حرف هاي تكراري را تكرار كنم اين حرف مثل نسيم بهاره مي ياد ملت رو يك تكوني مي ده و مي ره و ديگه هيچ اثري ازش باقي نمي مونه؛ و از قديم هم همه گفتن كه تن مژوشانيد از باد بهار.

ساعت 2ك28 دقيقه توي خونه چي كار مي كني؟ تازه مگه تو جمعه ها هم مي ري مدرسه؟ فردا كه جمعه است!!!!!